koyu bir sabah ışığında yalnızım
dışlanmış hissediyorum kendimi
sevgiden yoksun,boynunu büken bir çiçek gibi
sevgisiz ve sensiz
koyu gecelerde mavi gök yüzünde
adın adımın üstünde
ama yalnız ama çaresiz
ne yapacağını bilmeyen
oyuncağı elinden alınan bir çocuk gibi
kin tutamayan yüreğimle
gözümden eksik olmayan damlalarla
ve kalbimin en kuytu yerindesin sen
kin tutmayı bilseydi şu zavallı gönlüm
belkide bu kadar sevmez
belkide bu kadar özlemezdi seni
ama sendin bütün yalnızlığa sebep
genede kin tutamıyorum sana
düşman olamıyorum
yalnızlığı kendi içime hapsettim
ben sadece seni istiyorum
beni istemediğini bildiğim halde
beni sevmediğini bildiğim halde
benim seni sevdiğimi bildiğini bildiğim halde
gururumu hiçe sayarak
ve kendimle savaşarak söylüyorum
seni istiyorum
tüm tabularımı yıkıp
ellerimin titresemesine
göz yaşlarıma aldırmadan
karşındayım sırf ki sen
bir kez olsun bana gül diye
aslında kadın olan benim
erkek olansa sen
ama bak sana gül uzatıyorum
sevgimi ebedileştirmek için ise
sana bu şiiri yazıyorum
sonunda da diyorum ki
seni çoook seviyorum
Paz Eyl. 28, 2008 4:20 am